مارتنزیت و آستنیت باقی مانده ویژه

Martensite and Retained Austenite

چکیده

ایجاد مارتنزیت در بسیاری از فرایندهای عملیات حرارتی امری بحرانی است. این مقاله شرایطی را که تحت آن آستنیت باقی می ماند و مشکلات مربوط به حضور آن، به همراه یافتن و اندازه گیری آن مورد بررسی قرار می دهد. بسته به میزان محتوی کربن فاز آستنیت مادر، یا مارتنزیت سوزنی (کم کربن) و یا مارتنزیت صفحه ای (پرکربن)، و یا ترکیبی از این دو ممکن است شکل بگیرد. به طور کلی، مارتنزیت سوزنی با چقرمگی و داکتیلیته بالا، و در عین حال استحکام پایین مرتبط است، در حالی که مارتنزیت صفحه ای بسیار مستحکم تر بوده ولی ممکن است بسیار شکننده و غیر داکتیل باشند.

افزایش میزان کربن آستنیت همچنین می تواند دمای آغاز (Ms) و پایان (Mf) مارتنزیت را کم کند، که منجر به اشکالاتی در تبدیل تمام آستنیت به مارتنزیت می شود. هنگامی که این امر روی می دهد، ما آستنیت باقی مانده خواهیم داشت که ممکن است در شرایط خاص به شدت مخرب یا به شدت مطلوب باشد.

جهت دانلود ترجمه تخصصی و فارسی این مقاله می توانید وجه آنرا پرداخت نموده و بلافاصله دریافت نمایید.

ABSTRACT

epending upon the carbon content of the parent aus tenite phase, either lath (low carbon) or plate (high carbon) martensite may form, as well as mixtures of the two. In general, lath mar tensite is associated with high toughness and ductility but low strength, while plate martensite structures are much higher strength but may be rather brittle and non ductile. Increasing the carbon content of the austenite also depresses the martensite start (Ms ) temperature and the marten site fi nish (Mf ) temperature, which leads to diffi culties in converting all of the aus tenite to martensite. When this happens, we have retained austenite, which may be either extremely detrimental or desirable under certain conditions.

جهت دانلود رایگان نسخه لاتین این مقاله اینجا کلیک کنید .