نابجایی‎ ها و تغییر شکل پلاستیک سرامیک‎ ها

DISLOCATIONS AND PLASTIC DEFORMATION IN CERAMICS

چکیده

سرامیک‎ های پلی‎ کریستال معمولاً در دمای اتاق کاملاً شکننده هستند و تنها قبل از شکست در دماهای بالا، تغییر شکل دائمی خود را نشان می‎ دهند. این دیدگاه ار نقطه نظر مهندسی برای اهداف عملی صحیح می ‎باشد، با این حال، تغییر شکل پلاستیک قابل توجهی در تک‎ کریستال‎ های سرامیکی منحصر به فرد وابسته به سرامیک و سیستم تنش امکان پذیر می ‎باشد. فقدان پلاستیسیته‎ چشمگیر در سرامیک‎ های پلی‎ کریستال، نتیجه‎ محدودیت‎ های تعداد سیستم‎ های لغزشی است که منجر به استحکام تسلیم بسیار بیشتری نسبت به استحکام شکست می‎ گردد. بخش بعد برخی دلایل مربوط به اینکه معمولاً هیچ سیستم لغزشی با تنش برشی بحرانی پایین وجود ندارد را بررسی می‎ کند. در این فصل، ما رفتار بنیادین دو سرامیکی که ممکن است به عنوان نمونه ‎های اولیه‎ رفتار پلاستیک سرامیک ‎ها به کار برده شود را مطرح می‎ کنیم: آلومینا و منگنز.

جهت دانلود ترجمه تخصصی و فارسی این مقاله می توانید وجه آنرا پرداخت نموده و بلافاصله دریافت نمایید.

ABSTRACT

Polycrystalline ceramics are usually considered to be completely brittle at room temperature and to exhibit permanent deformation before failure only at elevated temperatures. This view is correct in an engineering sense for practical purposes, although considerable plastic deformation is possible in individual ceramic single crystals depending on the ceramic involved and the stress system. The lack of significant plasticity in polycrystalline ceramics is the result of limitations on the number of slip systems leading to a yield strength much higher than the fracture strength. The next section describes some of the reasons why there are usually no slip systems with a low critical resolved shear stress. In this chapter we sketch the basic behavior of two ceramics that may serve as prototypes of the plastic behavior of ceramics: alumina and magnesia.