تأثیر پارامترهای موثر بر سایش فولاد های ابزار برش تندبر

چکیده

فولاد های ابزار تند بری دسته­ ی مهمی از فولادهای ابزار هستند که به منظور برش و ماشین­کاری قطعات مورد استفاده قرار می­گیرند. خواص سایشی این فولادها از مهم­ترین ویژگی­های آن­هاست. تحقیقات بسیاری در زمینه بررسی و بهبود این خاصیت فولادهای تندبر انجام گرفته است. بررسی­ها حاکی از آن هستند که با تغییر ترکیب شیمیایی و مقادیر عناصر آلیاژی؛ تغییر ریزساختار از نظر نوع زمینه و مشخصات کاربیدها از جمله نوع، مورفولوژی و توزیع آن­ها؛ نوع فرآیند تولید از نظر ریختگی یا کارشده؛ عملیات­ حرارتی این فولادها و همچنین پوشش­ دهی آن­ها با لایه­ های مختلف سرامیکی با استفاده از روش­ های رسوب­ نشانی فیزیکی بخار و رسوب­ نشانی شیمیایی بخار می­توان خواص سایشی و در نتیجه عمر این فولادها را بهبود بخشید.

مقدمه

از نظر کاربرد، به هر فولادی که برای ساختن ابزارهای برش و ابزار شکل دادن مواد به صورت قطعات با کاربردهای مشخص به کار رود فولاد ابزار گرفته می­شود. از نظر ترکیب شیمیایی، فولاد های ابزار فولاد های کربنی یا آلیاژی اند که قدرت سخت شدن و بازپخت را دارند. بعضی از خواص مطلوب فولاد های ابزار شامل مقاومت سایشی و سختی زیاد، مقاومت گرمایی خوب و استحکام کافی برای کار روی مواد است. به طور کلی انتخاب یک فولادابزار در یک مورد خاص تنها به یک فولاد و یا حتی گروه مشخصی از فولادها محدود نمی شود بلکه به عواملی مانند هزینه، سهولت ماشین کاری، امکان ساخت، خواص مکانیکی مورد نظر و کارکرد بستگی دارد. فولادهای ابزار دارای انواع مختلفی هستند:

فولاد های ابزار تندبر، فولادهای گرم کار، فولادهای سرد کار، فولادهای ابزار مقاوم به شوک، فولادهای ابزار کم آلیاژ، فولادهای ابزار قالب، فولادهای ابزار سخت شونده با آب. فولادهای ابزار تند بر ، فولادهای پر آلیاژی هستند که برای سرعت­های بالای برش فلزات خیلی سخت به کار برده می شوند . از آنجائی که برش با سرعت زیاد سبب بالا رفتن درجه حرارت ابزار و نهایتا رسیدن آن به محدوده سرخ شدن  می شود این ابزارها باید در مقابل تمپر شدن در محدوده دمایی ذکر شده مقاوم باشند. توانایی حفظ سختی و استحکام در محدوده سرخ شدن تحت عنوان سختی داغ  نامیده می شود که یک خاصیت مهم به شمار می رود .