Organic Corrosion Inhibitors for Steel in Concrete

ممانعت کننده آلی خوردگی فولاد در بتن

ABSTRACT

The efficiency of an organic corrosion inhibitor blend in preventing and stopping ongoing chloride-induced corrosion of mild steel has been investigated in saturated. Ca(OH), solutions and in ordinary Portland cement (OPC) mortar. The results show that only high concentrations of the inhibitor (=lo%) allow the inhibition of pit initiation in solution.

However, the inhibiting properties can be lost either by evaporation of the volatile constituent of the inhibitor or by the precipitation of the non-volatile fraction of the inhibitor in presence of calcium ions. The addition of the inhibitor blend to mortar yielded no inhibiting effect except the retardation of the corrosion initiation in the case of chloride- induced corrosion. Once corrosion had started the polarisation resistance values were similar for samples with and without inhibitor.

On already corroding steel samples in chloride-containing saturated Ca(OH), solutions a slight increase (ca. 3-4x) of the polarisation resistance was found after adding 10% inhibitor to the solutions. No significant increase of the polarisation resistance was observed after applying the inhibitor on chloride-containing mortar samples with corroding steel. Field tests on chloride-contaminated structures also showed that virtually no effect of the surface applied organic inhibitor blend on half cell potentials or a reduction of macrocell currents were found. 

جهت دانلود رایگان نسخه لاتین این مقاله اینجا کلیک کنید .

چکیده

بازده یک ترکیب ممانعت کننده آلی خوردگی در جلوگیری و توقف خوردگی در حال انجام ناشی از کلرید فولاد متوسط در محلول های Ca(OH)2 اشباع و ملات سیمان پرتلند معمولی (OPC) بررسی شده است. نتایج نشان می دهند که تنها غلظت های بالای ممانعت کننده (۱۰٪~) سبب ممانعت از شروع حفره در محلول می شوند.

با این حال، خواص ممانعت کنندگی می تواند با تبخیر جزء فرار ممانعت کننده یا با رسوب بخش غیر فرار ممانعت کننده در حضور یون های کلسیم از دست برود. افزودن ترکیب ممانعت کننده به ملات هیچ تاثیر بازدارنده ای به جز تاخیر انداختن شروع خوردگی در شرایط خوردگی ناشی از کلرید نداشت. به محض شروع خوردگی مقادیر مقاومت پلاریزاسیون نمونه ها با و بدون ممانعت کننده مشابه بودند.

در نمونه های فولادی خورده شده از قبل در محلول های اشباع Ca(OH)2 حاوی کلرید افزایش اندکی (x4-3 ca.) در مقاومت پلاریزاسیون پس از اضافه کردن ۱۰٪ ممانعت کننده به محلول مشاهده شد. هیچ افزایش قابل توجهی در مقاومت پلاریزاسیون پس از اعمال ممانعت کننده روی نمونه های ملات حاوی کلرید در فولاد در حال خوردگی مشاهده نگردید. آزمون های در محل در ساختارهای آلوده شده با کلرید نیز نشان دادند که تقریبا هیچ اثری از ترکیب ممانعت کننده آلی سطحی اعمال شده در پتانسیل نیم سلول یا کاهش جریان های ماکروسل پیدا نشد.

 جهت دانلود ترجمه تخصصی و فارسی این مقاله می توانید وجه آنرا پرداخت نموده و بلافاصله دریافت نمایید.