راهبردهای الکتروشیمیایی برای پوشش‌ های پلیمری ایمپلنت‌ های تیتانیمی : چرایی و چگونگی

Electrochemical Strategies for Titanium Implant Polymeric Coatings: The Why and How

چکیده

از میان راهبردهای مختلفی که برای لایه‌نشانی پوشش‌ های پلیمری ایمپلنت‌ تیتانیمی و آلیاژهای آن در نظر گرفته شده‌اند، فلزاتی که به طور معمول در پروتز ارتوپدی و اورتودنسی مورد استفاده قرار می‌گیرند، رویکردهای الکتروشیمیایی توجه رو به رشدی را به خود جلب کرده‌اند که دلیل آن تنوع بالای آن‌ها است. در این مقاله مروری، ما دو رویه الکتروشیمیایی را برای به دست آوردن پوشش‌های پلیمری پایدار، کم‌هزینه و قابل اطمینان ارائه می‌کنیم:

بسپارش (پلیمریزاسیون) الکتروشیمیایی و لایه‌نشانی الکتروفورتیک. بین لایه‌هایی که از لحاظ زیستی خنثی هستند که عمدتاً به منظور به تأخیر انداختن خوردگی زیرلایه به کار می‌روند و لایه‌هایی که از لحاظ زیستی فعال هستند که قادر به بهبود سازگاری زیستی هستند، باید تمایز قائل شد که البته باید از متروم شدن و یا فرآیندهای عفونی مرتبط با ایمپلنت‌ها اجتناب کرد.

هرچند، اغلب، این دو هدف به صورت با هم و مقارن دنبال شده و به دست می‌آیند. در حقیقت، یک پوشش ایده آل سیستمی است که در آن می‌توان خواص ضد خوردگی، ضد عفونت و پیوند استخوانی را به صورت همزمان به دست آورد. هدف نهایی از تمامی این پوشش‌ها کنترل بهتر خواص و فرآیندهایی است که در فصل مشترک تیتانیم اتفاق می‌افتد و تأکیدی ویژه بر بر هم کنش‌های بین سلول – پوشش وجود خواهد داشت. در نهایت، مزایای و معایب این راهبردهای الکتروشیمیایی در نکات نتیجه گیری به صورت ویژه و برجسته بیان شده‌اند.

جهت دانلود ترجمه تخصصی و فارسی این مقاله می توانید وجه آنرا پرداخت نموده و بلافاصله دریافت نمایید.

ABSTRACT

Among the several strategies aimed at polymeric coatings deposition on titanium (Ti) and its alloys, metals commonly used in orthopaedic and orthodontic prosthesis, electrochemical approaches have gained growing interest, thanks to their high versatility. In this review, we will present two main electrochemical procedures to obtain stable, low cost and reliable polymeric coatings: electrochemical polymerization and electrophoretic deposition. Distinction should be made between bioinert films—having mainly the purpose of hindering corrosive processes of the underlying metal—and bioactive films—capable of improving biological compatibility, avoiding inflammation or implant-associated infection processes, and so forth.

However, very often, these two objectives have been pursued and achieved contemporaneously. Indeed, the ideal coating is a system in which anti-corrosion, anti-infection and osseointegration can be obtained simultaneously. The ultimate goal of all these coatings is the better control of properties and processes occurring at the titanium interface, with a special emphasis on the cell-coating interactions. Finally, advantages and drawbacks of these electrochemical strategies have been highlighted in the concluding remarks.