کنترل خوردگی آرماتور

Investigations on Cathodic Control of Chloride-Induced Reinforcement Corrosion

بررسی کنترل کاتدی کلرید ناشی از خوردگی آرماتور

ABSTRACT

There are still contradictions regarding the mechanisms of reinforcement corrosion with respect to the controlling rate-determining factors of the corrosion process. It is often stated that the electrolytic resistance of the concrete is the controlling factor and that the corrosion rates can subsequently be calculated from concrete resistivity. However, extensive research carried out by the authors has clearly demonstrated that instead of concrete resistivity the resistance to cathodic polarisation is normally the controlling factor in the case of chloride-induced macrocell corrosion. Generally, cathodic control can be related to restricted oxygen diffusion or activation control. In the present paper these relationships are discussed in detail based on results of numerous tests on the cathodic polarisation behaviour of passive reinforcement.

For simple defined geometrical conditions simulating practical cases it is shown by a numerical analysis that the resistance to activation is normally the controlling factor for the corrosion rate and that oxygen diffusion has only to be taken into account when the concrete is permanently water saturated or extremely dense. To verify whether it is correct to estimate corrosion rates from concrete resistivity data, tests should be carried out to check the influencing parameters on concrete resistivity and cathodic activation of passive steel surface areas.  

 جهت دانلود رایگان نسخه لاتین این مقاله اینجا کلیک کنید .

چکیده

همچنان تناقض هایی در خصوص مکانیزم های خوردگی آرماتور با توجه به عوامل تعیین کننده نرخ کنترل کردن فرآیند خوردگی وجود دارند. اغلب بیان می شود که مقاومت الکترولیت بتن عامل کنترلی می باشد و نرخ های خوردگی می توانند متعاقباً از مقاومت ویژه بتن محاسبه شوند. با این وجود، تحقیقات گسترده ای توسط محققان به وضوح نشان داده است که به جای مقاومت بتن مقاومت به پلاریزاسیون کاتدی تقویت غیرفعال مورد بررسی قرار گرفته می شوند.

برای شرایط هندسی مشخص نمونه با شبیه سازی موارد عملی توسط آنالیز عددی نشان داده می شود که مقاومت به اکتیواسیون عموماً عامل کنترلی نرخ خوردگی می باشد و نفوذ اکسیژن تنها زمانی در نظر گرفته شده است که بتن به طور دائم با آب اشباع می شود یا به شدت متراکم می گردد. برای تایید این که آیا صحیح است که نرخ های خوردگی از داده های مقاومت بتن را ارزیابی کنیم، تست ها باید به منظور چک کردن پارامترهای اثرگذار روی مقاومت بتن و اکتیواسیون کاتدی سطوح فولادی غیرفعال انجام شوند.

 جهت دانلود ترجمه تخصصی و فارسی این مقاله می توانید وجه آنرا پرداخت نموده و بلافاصله دریافت نمایید.