Corrosion risk of steel fibre in concrete خطر خوردگی فیبر فولادی در بتن ABSTRACT In the present study, the corrosion risk of steel fibre in concrete was assessed by measuring the corrosion rate of steel fibre in chloride-contaminated mortar. Simultaneously, the rate of chloride transport in steel fibre mortar was determined by chloride profiles. Then, […]
Corrosion risk of steel fibre in concrete
خطر خوردگی فیبر فولادی در بتن
ABSTRACT
In the present study, the corrosion risk of steel fibre in concrete was assessed by measuring the corrosion rate of steel fibre in chloride-contaminated mortar. Simultaneously, the rate of chloride transport in steel fibre mortar was determined by chloride profiles. Then, the interface of the steel fibre was examined by the scanning electron microscopy to ensure the porosity in the vicinity. As a result, it was found that the corrosion resistance of steel fibre against chloride was slightly higher than for reinforcing steel rebar in concrete, presumably due to the presence of mille scale on the surface; the chloride threshold level ranged 0.8–1.0% by weight of cement. However, transport of chloride ions in concrete containing steel fibre was accelerated by increased porosities in the vicinity of steel fibre, implying that external aggressive ions may easily penetrate the concrete then to chemically degrade concrete properties. In fact, the diffusion coefficient of chloride in mortar containing steel fibre ranged 4.79–9.61 1012 m2/s, as being 2–3 times higher for steel fibre-free mortar.
جهت دانلود رایگان نسخه لاتین این مقاله اینجا کلیک کنید .
چکیده
در تحقیق حاضر، خطر خوردگیِ فیبر فولادی در بتن با اندازه گیری نرخ خوردگی فیبر فولادی در ملات آغشته به کلرید بررسی شد. به طور همزمان، نرخ انتقال یون کلرید در ملات فیبر فولادی با پروفیل های کلریدی تعیین شد. سپس، فصل مشترک فیبر فولادی توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی برای اطمینان از تخلخل در مجاورت آن مورد بررسی قرار گرفت. در نتیجه، مشخص شد که مقاومت به خوردگی در مقابل یون کلرید فیبر فولادی کمی بالاتر از میلگرد فولادی تقویت کننده (مصلح کننده) در بتن، احتمالا به دلیل حضور زنگ زدگی بر روی سطح، بود. سطح آستانه کلریدی در بازه 0.8-1.0٪ درصد وزن سیمان بود. با این حال، انتقال یون های کلریدی در بتن حاوی فیبر فولادی با تخلخل های افزوده در مجاورت فیبر فولادی سرعت گرفت، که بدین معنی است که یون های تهاجمی خارجی به راحتی می توانند در بتن نفوذ کنند و بعد از آن خواص بتن را به لحاظ شیمیایی تنزل دهند. در واقع، ضریب نفوذ کلر در ملات حاوی فیبر فولادی در محدوده 4.79–9.61*12-10 m2/s، می باشد که 2تا 3 برابر بالاتر از ملات بدون فیبر فولادی است.
جهت دانلود ترجمه تخصصی و فارسی این مقاله می توانید وجه آنرا پرداخت نموده و بلافاصله دریافت نمایید.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.